Στατιστική σύγκριση ακραίων παρατηρημένων θερμοκρασιών και βροχοπτώσεων με αποτελέσματα κλιματικών μοντέλων

Τις τελευταίες δεκαετίες κυριαρχεί η άποψη ότι η κλιματική αλλαγή είναι ανθρωπογενής, λόγω των αυξημένων εκπομπών CO2. Η παραπάνω άποψη έχει παγιωθεί εκτός των άλλων και από τα αποτελέσματα των κλιματικών μοντέλων, οι προβλέψεις των οποίων έχουν εκτενώς χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη της λήψης αποφάσεων σε θέματα κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, με ειδική έμφαση στα ακραία γεγονότα. Επιπλέον, υπάρχει μια γενική πεποίθηση ότι τα ακραία γεγονότα θα είναι πιο συχνά στο μέλλον. Προκειμένου να αξιολογηθεί κατά πόσο τα κλιματικά μοντέλα παρέχουν μια αληθοφανή βάση για την πρόγνωση ακραίων καταστάσεων, εξετάζεται η ικανότητά τους στην αναπαραγωγή των ετήσιων μεγίστων τιμών της ημερήσιας θερμοκρασίας και της βροχόπτωσης, καθώς και μιας σειράς από κλιματικούς δείκτες που χρησιμοποιούνται για τον εντοπισμό πιθανών περιόδων ξηρασιών, καυσώνων και πλημμυρών. Επιπρόσθετα, προσαρμόζονται κατανομές πιθανοτήτων που περιγράφουν τα ακραία γεγονότα των παραπάνω μεταβλητών. Τα αποτελέσματα των κλιματικών μοντέλων συγκρίνονται με τα παρατηρημένα δεδομένα από σταθμούς της Μεσογείου, η οποία είναι μια από τις περιοχές που παρουσιάζουν τρωτότητα έναντι της κλιματικής αλλαγής. Η στατιστική σύγκριση υπέδειξε ότι οι ιστορικές χρονοσειρές δεν μπορούν να προσομοιωθούν σε ικανοποιητικό βαθμό. Επομένως, εγείρονται σοβαρά ερωτήματα για τη χρήση των κλιματικών μοντέλων σε υδρολογικές εφαρμογές.