Πολιτικές διαχείρισης ζήτησης και ανάλυση με μοντέλο δυναμικής του συστήματος

Η λειψυδρία είναι ένα από τα πιο σοβαρά σύγχρονα προβλήματα με μια συνεχώς αυξανόμενη λίστα των πληγεισών περιοχών. Σε απάντηση, αμφότεροι οι διεθνείς οργανισμοί και οι τοπικές κυβερνήσεις έχουν αναγνωρίσει επίσημα αυτό το πρόβλημα και έχουν ενεργήσει αναλόγως, είτε με τη χρηματοδότηση σχετικών ερευνητικών προγραμμάτων (η επιστημονική κοινότητα μελετάει τη λειψυδρία τις τελευταίες δεκαετίες), είτε με απ 'ευθείας λήψη μέτρων διαχείρισης της ζήτησης του νερού ή με κατάλληλες επιδοτήσεις. Ως αποτέλεσμα, υπάρχουν σήμερα παραδείγματα καλών πρακτικών/τεχνικών που επιτυγχάνουν σημαντική μείωση της ζήτησης νερού. Η επιστημονική κοινότητα, εκτός από το να προτείνει νέες ιδέες, παρέχει επίσης κριτικές και σχόλια σε αυτές τις πρακτικές/τεχνικές μέσω επιστημονικών δημοσιεύσεων, οι οποίες είναι συνήθως ενδελεχείς αξιολογήσεις των διαφόρων εφαρμογών με βάση κάποια συγκεκριμένη στρατηγική, που εφαρμόζεται σε μια συγκεκριμένη κλίμακα και εξυπηρετούν ένα μόνο τομέα. Αυτά τα σχόλια είναι πολύτιμες πηγές για περαιτέρω εξειδικευμένες μελέτες και μπορούν να χρησιμεύσουν ως κατευθυντήριες γραμμές για την περαιτέρω εφαρμογή παρόμοιων τεχνικών. Ωστόσο, ο στόχος αυτών των σχολίων δεν είναι να παρέχουν μια ευρεία εικόνα των διαθέσιμων επιλογών που είναι κατάλληλες για κάθε μέρος του αστικού κύκλου του νερού. Σε αυτή τη μελέτη, επιχειρείται να δοθεί μια γενική ιδέα αυτής της «ευρύτερης εικόνας» με την παροχή ενός ευρετηρίου των αντιπροσωπευτικών βέλτιστων πρακτικών. Για την κατάρτιση αυτού του ευρετηρίου, πρώτον, οι επιτυχημένες εφαρμογές της διαχείρισης των υδάτων που βρέθηκαν στη βιβλιογραφία ταξινομήθηκαν χρησιμοποιώντας τρεις κατηγορίες: τον τομέα, την κλίμακα εφαρμογής και τη στρατηγική για τη μείωση της κατανάλωσης του νερού. Στη συνέχεια, τα βασικά χαρακτηριστικά των αντιπροσωπευτικών βέλτιστων πρακτικών συγκεντρώθηκαν και παρουσιάστηκαν με ένα συμπαγή και οργανωμένο τρόπο. Αυτό ανέδειξε τις βέλτιστες πρακτικές διαχείρισης των υδάτων που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να διαμορφώσουν κατάλληλα αντιπροσωπευτικές πολιτικές για το νερό όπως αυτές προκύπτουν από την ανάλυση της δυναμικής του συστήματος, η οποία θα λαμβάνει υπόψη διάφορες κοινωνικο-οικονομικές παραμέτρους. Αυτό θα διευκολύνει ενδεχομένως μια γρήγορη υιοθέτηση των πλέων υποσχόμενων επιλογών για κάθε τύπο εφαρμογής.