Μοντέλα στην πράξη: Εμπειρία από το υδροδοτικό σύστημα της Αθήνας

Το υδροδοτικό σύστημα της Αθήνας είναι ένα εκτενές και σύνθετο υδροσύστημα που εκτείνεται σε μια έκταση 4000 km2 περίπου και περιλαμβάνει πολλαπλούς πόρους, επιφανειακούς και υπόγειους, καθώς και ένα εκτεταμένο δίκτυο υδραγωγείων και αντλιοστασίων. Εξαιτίας των πολλαπλών επιπέδων πολυπλοκότητας, η λειτουργία και διαχείρισή του είναι ένα πραγματικά προκλητικό εγχείρημα. Η ερευνητική ομάδα ΙΤΙΑ από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας έχε αναπτύξει ένα προχωρημένο πλαίσιο μοντελοποίησης, το οποίο έχει υλοποιηθεί σε ένα σύστημα υποστήριξης αποφάσεων. Το σύστημα αυτό είναι εξ ολοκλήρου επιχειρησιακό και βελτιώνεται συνεχώς. Προκειμένου να γίνει κατανοητό το υπόβαθρο του όλου μεθοδολογικού πλαισίου, είναι απαραίτητη η επισκόπηση ορισμένων βασικών φιλοσοφικών ζητημάτων. Στην κατεύθυνση αυτή, αναδεικνύουμε τη σημασία της κατασκευής μοντέλων που είναι ολιστικά και φειδωλά, και επιπλέον λαμβάνουν υπόψη τους την εγγενή αβεβαιότητα των υδρολογικών ροών, αντιμετωπίζοντάς τις ως στοχαστικές διεργασίες. Με αφορμή την περίπτωση της Αθήνας, παρουσιάζονται οι πιο σημαντικές πτυχές των μοντέλων, ενώ η εφαρμογή τους ελέγχεται σε έναν αριθμό αντιπροσωπευτικών προβλημάτων υψηλού πρακτικού ενδιαφέροντος. Η παρουσίαση συνοδεύεται από συνοπτική επίδειξη των σχετικών εργαλείων λογισμικού, τα περισσότερα από τα οποία είναι ελεύθερα και ανοιχτού κώδικα.