Σχετικά με τη στατιστική μεροληψία και την κοινή παραμέλησή της

Η μελέτη των φυσικών φαινομένων, όπως των υδροκλιματικών διεργασιών, απαιτεί τη χρήση στοχαστικών εργαλείων και την καλή κατανόησή των τελευταίων. Ωστόσο, οι κοινές στατιστικές πρακτικές συνήθως βασίζονται στην κλασική στατιστική, η οποία υποθέτει ανεξάρτητες και ισόνομα κατανεμημένες μεταβλητές, με γκαουσιανές κατανομές. Όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γεωφυσικές διεργασίες εμφανίζουν χρονική συσχέτιση, ακόμα και μακροπρόθεσμη εμμονή. Ακόμη, ορισμένες στατιστικές εκτιμήτριες για μη μηδενικές τυχαίες μεταβλητές έχουν κατανομές ριζικά διαφορετικές από τις γκαουσιανές. Παρουσιάζουμε τις επιπτώσεις του να αμελείται η συσχέτιση και η μη κανονικότητα στους εκτιμητές των παραμέτρων, και πώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα και αποτυχημένες προγνώσεις. Για να επιτευχθεί αυτό, χρησιμοποιούμε συνθετικά παραδείγματα που προκύπτουν με τεχνικές Monte Carlo, και επιπλέον παρέχουμε ένα πλήθος παραδειγμάτων κακής χρήσης.