Εντροπία και αξιοπιστία χρήσης νερού μέσω στατιστικής προσέγγισης της λειψυδρίας

Το άρθρο εξετάζει την οικονομική αξιοπιστία της διαθεσιμότητας υδατικών πόρων κάτω από ένα στοχαστικό πλαίσιο. Οι Hoekstra & Mekonnen (2012) παρέχουν δεδομένα χρήσης νερού για αγροτική και βιομηχανική παραγωγή. Η τρέχουσα εργασία χρησιμοποιεί αυτά τα ευρήματα συνδυάζοντας τις υδρολογικές διεργασίες με την αξιοπιστία της οικονομικής χρήσης μέσω μιας τατιστικής προσέγγισης της λειψυδρίας. Το νερό που λαμβάνεται από τον υδρολογικό κύκλο δεν είναι ποτέ μονίμως περιορισμό, παρά μόνο δημιουργεί προσωρινή λειψυδρία μέσω της ανταγωνιστικής χρήσης των οικονομικά περιορισμένων χρήσιμων ιδιοτήτων του (όπως η ποιότητά του). Το ποσοστό αναπλήρωσης των ταμιευήρων καθαρού νερού περιορίζεται και η επιστροφή του νερού στη φυσική του διαδρομή απαιτεί ενέργεια και χρόνο. Συνεπώς, η πραγματκή υποβάθμιση της οικονομίας μέσω της εντατικοποίησης της χρήσης του νερού, της εκτροπής ενός υδατικού πόρου από τη φυσική υδρολογική του διαδρομή και της τελικής υποβάθμισής του μετά τη χρήση είναι η άμεση διαθεσιμότητά του, η οποία είναι ισοδύναμη με την αυξημένη αβεβαιότητα, καθώς η οικονομία προσεγγίζει το φυσικό όριο διαθεσιμότητας της υδροδότησης. Ο Georgescu-Roegen (1986) πρότεινε μια σχέση μεταξύ της αυξημένης διασποράς και αβεβαιότητας της παροχής ενός πόρου με την εντροπία, που στην περίπτωση του νερού μπορεί να ερμηνευτεί ως αύξηση της πιθανότητας προσωρινού ελλείμματος.