Πιθανοτική διερεύνηση καταστάσεων εδαφικής υγρασίας στην Ελληνική επικράτεια για χρήση τους στον υδρολογικό σχεδιασμό

Σ. Ποντικός, Πιθανοτική διερεύνηση καταστάσεων εδαφικής υγρασίας στην Ελληνική επικράτεια για χρήση τους στον υδρολογικό σχεδιασμό, Διπλωματική εργασία, 83 pages, Τομέας Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος – Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Νοέμβριος 2014.

[doc_id=1510]

[Ελληνικά]

Στον υδρολογικό σχεδιασμό, η πιο διαδεδομένη διαδικασία εκτίμησης της ενεργού βροχόπτωσης που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως, βασίζεται στη μέθοδο του αριθμού καμπύλης απορροής, SCS-CN. Πρόκειται για μία εμπειρική μέθοδο εκτίμησης της ενεργού βροχόπτωσης, η οποία έχει αναπτυχθεί από τη Soil Conservation Service ύστερα από πειράματα σε συγκεκριμένους τύπους λεκανών απορροής στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Συνεπώς, κατά την εφαρμογή της μεθόδου στις Ελληνικές λεκάνες, είναι πιθανό να εμφανιστούν αποκλίσεις από την πραγματικότητα ή και παραπλανητικά αποτελέσματα. Η αβεβαιότητα υπεισέρχεται στην επιλογή του κατάλληλου αριθμού καμπύλης απορροής, CN, που είναι η κύρια παράμετρος της μεθόδου. Σύμφωνα με την κλασσική θεώρηση της SCS, o αριθμός CN εξαρτάται από τον υδρολογικό τύπο εδάφους (ορίζονται ομάδες εδάφους με διαφορετικές κλάσεις διαπερατότητας και χρήσεων γης) και την προηγούμενη κατάσταση υγρασίας, ΑΜC (Antecedent Moisture Condition). Η προηγούμενη κατάσταση υγρασίας χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες, την ξηρή AMC1, την μέση AMC2, και την υγρή AMC3, και υπολογίζεται σε συνάρτηση με την βροχόπτωση των προηγούμενων ημερών. Κατά τον υδρολογικό σχεδιασμό στην Ελλάδα, κατά κανόνα λαμβάνεται ως προηγούμενη κατάσταση υγρασίας η μέση, AMC2. Στην εργασία επιχειρείται μια πιθανοτική διερεύνηση των καταστάσεων εδαφικής υγρασίας στην Ελληνική επικράτεια, ώστε κατά την εφαρμογή της μεθόδου SCS-CN στις Ελληνικές λεκάνες να έχουμε σωστότερη αντιστοίχιση του αριθμού CN και κατά συνέπεια πιο αξιόπιστα αποτελέσματα. Στο πλαίσιο αυτό συλλέχτηκαν χρονοσειρές ύψους βροχής από 215 σταθμούς σε όλη την Ελλάδα. Από την ανάλυση των δειγμάτων εκτιμήθηκαν οι πιθανότητες εμφάνισης κάθε κατάστασης υγρασίας, τόσο σε συνεχή χρόνο (δηλαδή για κάθε τυχαία μέρα του έτους) όσο και κατά την ημέρα που παρατηρήθηκε η ετήσια μέγιστη βροχόπτωση. Ακόμη, έγιναν χωρικές επεξεργασίες, τα αποτελέσματα των οποίων αποτυπώθηκαν σε χάρτες για πρακτική χρήση τους σε μελέτες πλημμυρών. Τέλος, έγινε και μια εφαρμογή υδρολογικού σχεδιασμού λαμβάνοντας υπόψη την πιθανοτική θεώρηση των καταστάσεων εδαφικής υγρασίας, δηλαδή υπολογίζοντας τα υδρολογικά μεγέθη σχεδιασμού συναρτήσει της συνδυασμένης πιθανότητας εμφάνισης κάθε τύπου υγρασίας. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τα αντίστοιχα που προκύπτουν από την θεώρηση κάθε ενός τύπου εδαφικής υγρασίας ξεχωριστά.

PDF Πλήρες κείμενο (2000 KB)

PDF Συμπληρωματικό υλικό: