Θέτοντας το πρόβλημα της πρόγνωσης της ενεργειακής παραγωγής από μικρά υδροηλεκτρικά έργα στην εποχή του Target Model

Η έντονα ανταγωνιστική αγορά ενέργειας της ΕΕ και οι προκλήσεις που έχει επιφέρει το λεγόμενο “Target Model”, εισάγουν σημαντικές αβεβαιότητες στις ημερήσιες συναλλαγές που αφορούν στην ανανεώσιμη ενέργεια, καθώς οι περισσότερες από αυτές τις πηγές καθοδηγούνται από μη ελεγχόμενες μεταβλητές καιρού (άνεμος, ήλιος, νερό). Εδώ διερευνούμε την περίπτωση των μικρών υδροηλεκτρικών έργων που έχουν αμελητέα ικανότητα αποθήκευσης, συνεπώς η παραγωγή τους είναι μόνο ένας μη γραμμικός μετασχηματισμός των εισροών. Συζητάμε διαφορετικές προσεγγίσεις πρόγνωσης, που αξιοποιούν εναλλακτικές πηγές πληροφορίας, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των δεδομένων. Μεταξύ άλλων, εξετάζουμε αν είναι προτιμότερο να κάνουμε προγνώσεις ημέρας με βάση τα παρελθόντα δεδομένα ενεργειακής παραγωγής από μόνα τους, ή να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα δεδομένα για να ανακτήσουμε τις παρελθούσες εισροές, το οποίο επιτρέπει να εισάγουμε την υδρολογική γνώση στις προβλέψεις. Ο απώτερος στόχος είναι να πάμε πέραν της καθιερωμένης, πλην όμως επικίνδυνης, μεθόδου των σημειακών προγνώσεων, που παρέχουν μια μοναδική αναμενόμενη τιμή της παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας, προκειμένου να ποσοτικοποιήσουμε την ολική αβεβαιότητα κάθε μεθόδου πρόγνωσης. Οι προγνώσεις ενέργειας αξιολογούνται σε όρους οικονομικής αποδοτικότητας, που λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις της υπερ- και υποεκτίμησης στην πραγματική αγορά ενέργειας.