Διερεύνηση συστημάτων αποχέτευσης ομβρίων στα αρχαία θέατρα

Στην παρούσα εργασία, μελετάται η λειτουργία των συστημάτων αποστράγγισης ομβρίων στα αρχαία θέατρα και αξιολογείται ο σχεδιασμός του ευρίπου, του αγωγού δηλαδή περί την ορχήστρα ο οποίος συλλέγει τα όμβρια ύδατα. Ειδικότερα μελετήθηκαν 15 αρχαία θέατρα και με βάση τα γεωμετρικά τους χαρακτηριστικά και τις όμβριες καμπύλες γειτονικών βροχομετρικών σταθμών εκτιμήθηκαν: (α) η παροχετευτικότητα του ευρίπου, (β) ο χρόνος συγκέντρωσης των ομβρίων, (γ) η κρίσιμη ένταση βροχόπτωσης και (δ) η περίοδος επαναφοράς στην οποία αντιστοιχεί η κρίσιμη ένταση βροχής για το χρόνο συγκέντρωσης. Με βάση την ανάλυση οι παροχετευτικότητες των ευρίπων κυμαίνονται από 50-1600 l/sνκαι οι χρόνοι συγκέντρωσης των κοίλων από 4 έως 8 min. Η αντιπλημμυρική προστασία ήταν επαρκής σε όλες τις περιπτώσεις και σε δύο μόνο θέατρα Η περίοδος επαναφοράς της έντασης βροχής υπερχείλισης εκτιμήθηκε σε κάτω από 100 έτη. Τέλος, σε πολλές περιπτώσεις οι εύριποι ήταν πολύ μεγαλύτεροι από όσο χρειαζόταν για να εξασφαλίζεται η αντιπλημμυρική προστασία της ορχήστρας. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο τρόπος κατασκευής τους ίσως να συνδέεται με αλλά αρχιτεκτονικά ή αισθητικά κριτήρια. Στο μέλλον θα πρέπει να γίνει (α) λεπτομερέστερη αποτύπωση των αρχαίων θεάτρων, (β) εφαρμογή της μεθοδολογίας σε περισσότερα θέατρα, (γ) Καταγραφή των χαρακτηριστικών του συνόλου των υδραυλικών έργων κάθε θεάτρου και (δ) δημιουργία γεωγραφικής βάσης δεδομένων αρχαίων θεάτρων.