Διαχείριση υδρευτικών πόρων σε καρστικό περιβάλλον (εύκρατο κλίμα)

Στη διάρκεια της ιστορίας, οι καρστικοί υδροφορείς έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αστική ανάπτυξη γύρω από τη Μεσόγειο, ιδίως σε περιοχές με ανεπαρκείς υδατικούς πόρους. Η Αθήνα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πόλης με μακρά ιστορία, που η ανάπτυξή της καθορίστηκε από πόρους καρστικού νερού. Στην αρχαία Αθήνα, η υδροδότηση βασιζόταν σε υπόγειους πόρους, από καρστικούς και κοκκώδεις υδροφορείς. Συγκεκριμένα, τα δύο μείζονα υδραγωγεία, το Πεισιστράτειο και το Αδριάνειο, μετέφεραν καρστικό νερό από τους πρόποδες των βουνών στον περίγυρο της πόλης, ενώ η αξιοποίηση των κοκκωδών υδροφορέων γινόταν μέσω ενός εκτεταμένου δικτύου πηγαδιών. Στη σύγχρονη Αθήνα, οι ανάγκες υδροδότησης καλύπτονται κυρίως από επιφανειακό νερό. Χρησιμοποιούνται τέσσερις ταμιευτήρες, τρεις τεχνητοί και μια φυσική λίμνη. Ωστόσο, οι καρστικοί υδροφορείς εξακολουθούν να έχουν μεγάλη σημασία, καθώς αλληλεπιδρούν με τα επιφανειακά νερά και παρέχουν επιπρόσθετο όγκο αποθήκευσης, ιδιαίτερα χρήσιμο σε μεγάλης διάρκειας ξηρασίες. Έτσι, το καρστικό νερό αποδείχθηκε κρίσιμο για την ενίσχυση της υδροδότησης στη διάρκεια μιας πρόσφατης ξηρής περιόδου (1988-1994). Σήμερα, η διαχείριση του νερού έχει γίνει ιδιαίτερα απαιτητική και λαμβάνει υπόψη τους αντικρουόμενους στόχους της οικονομικής αποδοτικότητας και της ελαχιστοποίησης της διακινδύνευσης. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο διαχείρισης, η αλληλεπίδραση των επιφανειακών και υπόγειων νερών και η μεγάλη πολυπλοκότητα των καρστικών ροών, σε συνδυασμό με την ανάγκη συμβιβασμού ανάμεσα στους αντικρουόμενους στόχους, έχουν καταστήσει επιτακτική την ανάπτυξη και εφαρμογή προηγμένων υπολογιστικών εργαλείων. Τέτοια εργαλεία βοηθούν στην ανάπτυξη στρατηγικής για τη διαχείριση των υδατικών πόρων σύμφωνης με μια αποδεκτή διακινδύνευση, παίρνοντας υπόψη διάφορα σενάρια σε σχέση με την εξέλιξη των υδατικών αναγκών, τα ενδεχόμενα βλάβης, ακόμη και τις μείζονες καταστροφές. Ακολουθώντας αυτή τη λογική, αναπτύχθηκε ένα εργαλείο υποστήριξης αποφάσεων για τη διαχείριση του υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας, το οποίο βασίζεται σε ολιστική προσέγγιση και δίνει έμφαση στη μοντελοποίηση των καρστικών υδροφορέων.