Θεωρητική τεκμηρίωση μοντέλου προσομοίωσης και βελτιστοποίησης της διαχείρισης υδατικών συστημάτων «ΥΔΡΟΝΟΜΕΑΣ»

Α. Ευστρατιάδης, Γ. Καραβοκυρός, και Δ. Κουτσογιάννης, Θεωρητική τεκμηρίωση μοντέλου προσομοίωσης και βελτιστοποίησης της διαχείρισης υδατικών συστημάτων «ΥΔΡΟΝΟΜΕΑΣ», Ολοκληρωμένη Διαχείριση Υδατικών Συστημάτων σε Σύζευξη με Εξελιγμένο Υπολογιστικό Σύστημα (ΟΔΥΣΣΕΥΣ), Ανάδοχος: ΝΑΜΑ Σύμβουλοι Μηχανικοί και Μελετητές Α.Ε., Τεύχος 9, 91 pages, Τομέας Υδατικών Πόρων, Υδραυλικών και Θαλάσσιων Έργων – Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα, Ιανουάριος 2007.

[doc_id=756]

[Ελληνικά]

Αντικείμενο του τεύχους είναι η ανάπτυξη του υπολογιστικού συστήματος ΥΔΡΟΝΟΜΕΑΣ, που είναι ένα επιχειρησιακό εργαλείο για τη διαχείριση σύνθετων συστημάτων υδατικών πόρων. Το μοντέλο μπορεί να βρει εφαρμογή σε ένα μεγάλο εύρος υδροσυστημάτων, που περιλαμβάνουν ποτάμια, ταμιευτήρες, γεωτρήσεις, αντλιοστάσια, σταθμούς παραγωγής ενέργειας, δίκτυα υδραγωγείων, σημεία ζήτησης, κτλ. Μετά από μια γενική τοποθέτηση του προβλήματος διαχείρισης υδατικών πόρων καθώς και συνοπτική παρουσίαση κάποιων καταξιωμένων συστημάτων υποστήριξης αποφάσεων, περιγράφεται το θεωρητικό υπόβαθρο του μοντέλου, που υλοποιεί το σχήμα παραμετροποίηση-προσομοίωση-βελτιστοποίηση. Η πρώτη αναφέρεται στη διατύπωση παραμετρικών κανόνων ελέγχου για τις σημαντικές υποδομές (ταμιευτήρες, γεωτρήσεις), στους οποίους ο αριθμός των παραμέτρων διατηρείται όσο το δυνατό πιο χαμηλός. Η προσομοίωση εφαρμόζεται για την πιστή αναπαράσταση των διεργασιών. Ειδικότερα, αντιστοιχίζει πραγματικά οικονομικά μεγέθη καθώς και εικονικά κόστη στις συνιστώσες του δικτύου ώστε να τηρήσει τους φυσικούς περιορισμούς και τις προτεραιότητες των υδατικών χρήσεων, καθώς και να εξασφαλίσει τη μεταφορά του νερού από τις πηγές στην κατανάλωση από τη διαδρομή με το χαμηλότερο κόστος. Τέλος, η βελτιστοποίηση εφαρμόζεται για να εντοπίσει τη βέλτιστη διαχειριστική πολιτική στη βάση πολλαπλών κριτηρίων επίδοσης, εξασφαλίζοντας έτσι την ταυτόχρονη ελαχιστοποίηση του κόστους και της διακινδύνευσης στη λήψη των αποφάσεων. Επισημαίνουμε ότι το πλαίσιο του μοντέλου υιοθετεί τη στοχαστική προσέγγιση, παρέχοντας προγνώσεις όλων των μεταβλητών του υδροσυστήματος (αποθέματα, παροχές, απολήψεις) στη βάση σεναρίων συνθετικών εισροών. Το τελευταίο μέρος του τεύχους εστιάζει στην πρακτική χρήστη του μοντέλου, τόσο ως αυτόνομου συστήματος όσο και σε συνεργασία με άλλα λογισμικά που αναπτύχθηκαν στα πλαίσια του ερευνητικού έργου ΟΔΥΣΣΕΥΣ.

PDF Πλήρες κείμενο (2701 KB)

Σχετικό έργο: Ολοκληρωμένη Διαχείριση Υδατικών Συστημάτων σε Σύζευξη με Εξελιγμένο Υπολογιστικό Σύστημα (ΟΔΥΣΣΕΥΣ)

Εργασίες μας που αναφέρονται σ' αυτή την εργασία:

1. Α. Ευστρατιάδης, Προσομοίωση και βελτιστοποίηση διαχείρισης υδροδοτικού συστήματος Αθήνας, 28 pages, Τομέας Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος – Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Αθήνα, Ιανουάριος 2012.

Άλλες εργασίες που αναφέρονται σ' αυτή την εργασία (αυτός ο κατάλογος μπορεί να μην είναι ενημερωμένος):

1. #Mackey, R., The climate dynamics of total solar variability, 16th Natural Resources Commission Coastal Conference 2007, Australia, 2007.
2. #Strosser P., J. Roussard, B. Grandmougin, M. Kossida, I. Kyriazopoulou, J. Berbel, S. Kolberg, J. A. Rodríguez-Díaz, P. Montesinos, J. Joyce, T. Dworak, M. Berglund, and C. Laaser, EU Water saving potential (Part 2 – Case Studies), Berlin, Allemagne, Ecologic – Institute for International and European Environmental Policy, 101 pp., 2007.

Κατηγορίες: Βιβλιογραφία μαθήματος: Διαχείριση υδατικών πόρων, Υδροσυστήματα, Βελτιστοποίηση, Λογισμικό