Παράγοντες στοχαστικής ρύθμισης του κλίματος

Ο Douglass North υπογράμμισε ότι η ικανότητά μας να αντιμετωπίζουμε αποτελεσματικά την αβεβαιότητα, είναι ουσιαστική στην «επιτυχία» μας σε έναν μη-εργοδικό κόσμο. Εξήγησε ότι ένα εργοδικό φαινόμενο έχει μια σταθερή θεμελιώδη δομή ώστε να μπορούμε να αναπτύξουμε μια θεωρία που να εφαρμόζεται επανειλημμένως στο χρόνο με συνέπεια. Αντίθετα, ο κόσμος για τον οποίο ενδιαφερόμαστε αλλάζει συνεχώς: είναι συνεχώς νέος. Σύμφωνα με το Douglass North η κύρια ευθύνη των κυβερνήσεων στη διαχείριση του αντίκτυπου στα εν δυνάμει καταστροφικά γεγονότα που προκύπτουν σε έναν μη-εργοδικό κόσμο είναι η εκπαίδευση της κοινωνίας ώστε να μπορέσει να προσαρμοστεί όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα. Είναι κρίσιμο επομένως, οι μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται για την κατανόηση των υπερβολικά σύνθετων, ίσως ενδογενώς τυχαίων φαινομένων, που καταγράφονται στις φυσικές και γεωφυσικές χρονοσειρές, να ενημερώνουν τις κυβερνήσεις όσο το δυνατόν ακριβέστερα για τη μελλοντική αβεβαιότητα του φαινομένου που υποδεικνύεται από την χρονοσειρά. Οι κλασικές μεθοδολογίες ανάλυσης χρονοσειρών υποτιμούν τη μελλοντική αβεβαιότητα ενός φαινομένου, ενώ οι στοχαστικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούν μεθοδολογίες κλίμακας εκτιμούν την αβεβαιότητα ακριβέστερα. Οι μεταβολές στην ποσότητα, στην ένταση και στην κατανομή της ηλιακής παραγωγής στη γη, συμπεριλαμβανομένης της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, της ύλης και του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου του ήλιου, καθώς και μεταβολές στην βαρυτική δύναμη που ασκεί ο ήλιος και η σελήνη στη γή, όπως και η συσχέτιση της ηλιακής δραστηριότητας με την βαρυτική αλληλεπίδραση ηλίου και ηλιακού συστήματος αποτελούν πιθανούς παράγοντες της στοχαστικής μεταβολής του κλίματος. Η αλληλεπίδραση μεταξύ του συνόλου της ηλιακής επιρροής και των σημαντικότερων ατμοσφαιρικών και ωκεάνειων ταλαντώσεων είναι ένας βασικός τρόπος με τον οποίο η στοχαστική μεταβολή του κλίματος προχωρά. Στην εργασία εξετάζονται αυτά τα θέματα με αναφορές στην ανάλυση χρονοσειρών απορροής ποταμών και δεδομένων ηλιακών κηλίδων, ολοκληρώνοντας με μια σύνοψη πολιτικών στρατηγικών που οι επιστήμονες μπορούν να παρουσιάσουν στην κυβέρνηση της Αυστραλίας, λαμβάνοντας υπόψιν τη σχέση πλημμυρών, ξηρασίας και πυρκαγιών με τις παγκόσμιες ατμοσφαιρικές ταλαντώσεις, τις ωκεάνειες μεταβλητές και τη μεταβλητή δραστηριότητα του ήλιου.