Μοντελοποίηση αστικού νερού και ημερήσιο χρονικό βήμα: ζητήματα για μια ρεαλιστική αναπαράσταση

Η ολιστική μοντελοποίηση του κύκλου του αστικού νερού γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική εξαιτίας της τάσης για ενσωμάτωση συστημάτων ανακύκλωσης τα οποία στοχεύουν στην επίτευξη της αειφορίας. Τα μοντέλα κύκλου του αστικού νερού χρησιμοποιούν ημερήσιο χρονικό βήμα που ταιριάζει στη φύση του προβλήματος που επιλύουν. Παρόλα αυτά, η επιλογή του οποιουδήποτε χρονικού βήματος ενέχει σιωπηρές παραδοχές οι οποίες μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά την απόδοση ενός μοντέλου. Μια τέτοια παραδοχή αφορά στη μοντελοποίηση της λειτουργίας μιας δεξαμενής και συγκεκριμένα στη σύμβαση που υιοθετείται για τη σειρά με την οποία υπολογίζονται στο ισοζύγιο οι διεργασίες της υπερχείλισης και απόληψης από τη δεξαμενή. Οι δύο επικρατέστερες συμβάσεις ονομάζονται YAS (Yield After Spill, απόληψη μετά τον υπολογισμό της υπερχείλισης) και YBS (Yield Before Spill, απόληψη πριν τον υπολογισμό της υπερχείλισης). Σε αυτή την εργασία χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο UWOT (Urban Water Optioneering Tool) για να εξεταστούν τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των δύο αυτών συμβάσεων. Μελετήθηκαν μια σειρά από τεχνολογικά σχήματα για να εξαχθούν συμπεράσματα που αφορούν σε πρακτικές μοντελοποίησης αυτών. Διαφάνηκε ότι η ευαισθησία της μοντελοποίησης στις συμβάσεις YAS και YBS εξαρτάται από το σύστημα ανακύκλωσης που μελετάται. Σε συνήθεις συνθήκες η σύμβαση YBS με ημερήσιο χρονικό βήμα διαστασιολογεί τις δεξαμενές πολύ κοντά στις τιμές που αποκτώνται με ωριαίο χρονικό βήμα. Παρόλα αυτά η σύμβαση YAS είναι η ενδεδειγμένη για τον υπολογισμό της πλημμυρικής απορροής.