Ήταν η πλημμύρα του ποταμού Loing τον Ιούνιο του 2016 ακραία;

Ένα ισχυρό γεγονός βροχόπτωσης επηρέασε το βόρειο-κεντρικό της Γαλλίας από τις 30 Μαΐου έως τις 6 Ιουνίου 2016, με αποτέλεσμα τη γενική υπερχείλιση των ποταμών Σηκουάνα και Λίγηρα στις λεκάνες απορροής τους. Οι κατακλύσεις που προέκυψαν ξεπέρασαν τα προηγούμενα ρεκόρ σε ορισμένες λεκάνες απορροής, όπως στην ποταμό Loing, όπου το ύψος νερού υπεέβη για πρώτη φορά την τιμή του Ιανουαρίου του 1910. Αυτό το συμβάν προέκυψε από τον συνδυασμό του εξαιρετικά υγρού μήνα Μαΐου και μιας συσσώρευσης βροχοπτώσεων ύψους 130 mm σε μία εβδομάδα, η οποία οδήγησε σε ημερήσια παροχή αιχμής 450 m3/s σε αυτή τη λεκάνη. Ο κύριος στόχος αυτής της μελέτης είναι να αναδείξει τους περιορισμούς των τυπικών μεθόδων υπολογισμού των περιόδων επιστροφής των ακραίων γεγονότων. Συνήθως, για τον υπολογισμό αυτών των περιόδων επαναφοράς χρησιμοποιούνται στατιστικοί νόμοι, όπως οι κατανομές Gumbel και GEV. Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες μέθοδοι προσαρμογής και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εκτίμηση των παραμέτρων των θεωρητικών νόμων. Σε αυτή τη μελέτη, διαπιστώσαμε ότι ανάλογα με τη μεθοδολογία που εφαρμόζεται, η περίοδος επαναφοράς κυμαίνεται από 260 έως 2400 χρόνια, εφόσον χρησιμοποιούμε τις παρατηρημένες παροχές. Για να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα, προσομοιώσαμε μια μεγάλη σειρά παροχών, συνδέοντας μια γεννήτρια βροχόπτωσης με το εννοιολογικό υδρολογικό μοντέλο GR4J. Η εμπειρική περίοδος επαναφοράς που προκύπτει από τα μοντέλα είναι 1000 χρόνια. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, έχουμε επίσης και τις αβεβαιότητες των δύο μοντέλων, ιδίως του υδρολογικού, που προσπαθεί να αναπαράξει τις μη γραμμικότητες της συμπεριφοράς της λεκάνης απορροής, ειδικά όταν προσομοιώνει ακραία γεγονότα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι δύσκολο να αντιστοιχίσουμε μία μόνο τιμή στην περίοδο επαναφοράς των ακραίων γεγονότων, όταν μόνο ένα εύρος αυτών είναι διαθέσιμο.