Διερεύνηση χωρικής κατανομής μετεωρολογικής ξηρασίας

Η ξηρασία και η έγκαιρη αναγνώριση της, αποτελούν μείζον θέμα της σημερινής κοινωνίας, εξαιτίας των δυσμενών επιπτώσεων που αυτή επιφέρει. Η ανάγκη για έγκαιρη πρόγνωση οφείλεται στην δυνατότητα που δίνει για να οργανωθεί μια κοινότητα και να την αντιμετωπίσει. Προκειμένου να επιτευχθεί επομένως η έγκαιρη αναγνώριση ενός φαινομένου ξηρασίας, έχουν αναπτυχθεί διάφοροι δείκτες. Μέσω αυτής της μελέτης, πραγματοποιείται μια σύντομη επισκόπηση της ξηρασίας και μερικών από τους πιο διαδεδομένους δείκτες που χρησιμοποιούνται προκειμένου αυτή να ανιχνευθεί για να μπορέσει να αντιμετωπιστεί. Παρόλα αυτά, μελετάται συγκεκριμένα ο Δείκτης τυποποιημένης βροχόπτωσης (Standardized Precipitation Index - SPI), και κατατάσσονται οι εντάσεις των ξηρασιών των υπό μελέτη περιοχών σύμφωνα με την κατάταξη του McKee. Έπειτα, μελετώνται ιδιαίτερα οι ξηρασίες που σύμφωνα με την παραπάνω κατάταξη, χαρακτηρίζονται ως ακραίες. Επιπλέον, διερευνάται η δυνατότητα μελέτης της ξηρασίας σε επίπεδο χωρικής κατανομής. Πιο συγκεκριμένα, στην παρούσα εργασία, μελετήθηκαν οι ξηρασίες στη Μεσόγειο για το χρονικό διάστημα 1950-2014. Συνολικά, 64 χρονοσειρές μελετήθηκαν σε μηνιαία βάση και αναλύθηκαν σε ετήσια βάση (υδρολογικού έτους), για 56 σταθμούς κατανεμημένους στη Μεσόγειο που επιλέχθηκαν τυχαία. Η ανάλυση της ξηρασίας, πραγματοποιήθηκε με την βοήθεια του Δείκτη τυποποιημένης βροχόπτωσης (Standardized Precipitation Index - SPI). Τα ακραία επεισόδια ξηρασίας σε βάθος 64 ετών στη Μεσόγειο, που καταγράφονται ταυτόχρονα σε πέντε ή και περισσότερους σταθμούς, εμφανίζονται τα έτη 1989-90, 1999-00, 1960-61 και 1981-82, με αύξουσα σειρά εμφάνισης. Από την άλλη, οι σταθμοί με περισσότερα από τέσσερα επεισόδια ακραίων ξηρασιών, σε βάθος χρόνου 64 ετών είναι με αύξουσα σειρά εμφάνισης οι σταθμοί Ain Sefra της Αλγερίας και Antalya της Τουρκίας. Τέλος, εξάγονται κάποια συνολικά συμπεράσματα από την εργασία και παρατίθενται προτάσεις για μελλοντική έρευνα.