Διερεύνηση της πολιτικής διαχείρισης των υδροηλεκτρικών έργων υπό το πρίσμα της αβεβαιότητας της αγοράς ενέργειας

Το πλέγμα νερού-ενέργειας χαρακτηρίζεται από συνέργειες, συμπληρωματικότητες και συγκρούσεις και ως εκ τούτου η διαχείριση και λειτουργία του το καθιστά ένα απαιτητικό έργο. Ακόμα πιο δύσκολο γίνεται όταν ενσωματώνονται οι κοινωνικοοικονομικές αβεβαιότητες. Υπό αυτό το πρίσμα, η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνεται στις αλληλεπιδράσεις των υδροηλεκτρικών σταθμών μεγάλης κλίμακας υπό την έννοια του σχήματος νερού-ενέργειας-κοινωνίας. Ειδικότερα, προτείνεται μια μεθοδολογία, με επίκεντρο την αβεβαιότητα, για τη βελτιστοποίηση της διαχείρισης των ταμιευτήρων πολλαπλού σκοπού, καθώς και την αξιολόγησή τους. Κύρια συστατικά αυτού του πλαισίου είναι η εκτίμηση της ζήτησης του νερού για ύδρευση, οι απαιτήσεις άρδευσης καθώς και ο εξαιρετικά αβέβαιος ενεργειακός στόχος σε κάθε χρονική στιγμή. Για την εκτίμηση των δύο πρώτων στοιχείων, χρησιμοποιούμε μια στατιστική ανάλυση, ενώ για το δεύτερο υιοθετούμε μια προσέγγιση βασισμένη στις συναρτήσεις σύζευξης, στην οποία ο ενεργειακός στόχος συσχετίζεται με την τιμή της ενέργειας την επόμενη μέρα. Επιπρόσθετα, για την υλοποίηση της ανάλυσης αβεβαιότητας, δημιουργείται ένα σύνολο τιμών ενέργειας, με τη χρήση στοχαστικού μοντέλου. Ως έργο μελέτης, θεωρείται ο υδροηλεκτρικός ταμιευτήρας του πλαστήρα, στην Ελλάδα, ο οποίος είναι ένα απαιτητικό έργο, λόγω των κοινωνικοοικονομικών συγκρούσεων. Τέλος, το προτεινόμενο πλαίσιο εξετάζεται σε δύο αγορές ενέργεια, ήτοι της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, ώστε να αξιολογηθεί η λειτουργία και η απόδοση του υπό διαφορετικές συνθήκες.