Η λειτουργία του πλέγματος νερού – ενέργειας και τεχνικές λύσεις για την αυτάρκεια στο δήμο Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας

Το πλέγμα νερού – ενέργειας και τροφίμων (WEF Nexus), είναι μία έννοια που διαδόθηκε τα τελευταία χρόνια, με σκοπό να αναδείξει τη σημαντική αλληλεξάρτηση μεταξύ αυτών των τριών πολύτιμων αγαθών για τις κοινωνίες. Η μελέτη της αλληλεξάρτησης αυτής μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών αλλά και οικονομικών προκλήσεων που ταλαιπωρούν τον κόσμο σήμερα. Η παρούσα διπλωματική εργασία μελετάει τη λειτουργία και τη διαχείριση του νερού και της ενέργειας στο δήμο Μαντουδίου-Λίμνης-Αγίας Άννας, μίας αγροτικής περιοχής που είναι αρκετά μεγάλη σε έκταση αλλά παράλληλα μικρή σε πληθυσμό (12.235 κάτοικοι). Η μελέτη αυτή αναδεικνύει την προβληματική διαχείριση των πόρων αυτών, αφού η περιοχή φαίνεται να στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε εισαγόμενους και μη ανανεώσιμους πόρους. Το γεγονός αυτό την καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτη σε όλους τους εξωτερικούς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν άμεσα τη διαβίωση της, όπως ενεργειακή κρίση, γεωπολιτικές συρράξεις, αυξήσεις τιμών. Παράλληλα, αναδεικνύονται τα φυσικά πλεονεκτήματα της περιοχής, ο ήλιος, τα ποτάμια, ο άνεμος, η βιομάζα, τα οποία μέσω των τεχνολογιών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας μπορούν να αξιοποιηθούν με σκοπό να οδηγήσουν το δήμο σε ενεργειακή αυτάρκεια. Με την εγκατάσταση ενός φωτοβολταϊκού πάρκου, ενός αιολικού πάρκου, μικρών υδροηλεκτρικών έργων στα ποτάμια της περιοχής αλλά και την αξιοποίηση της ξυλείας του δάσους, φαίνεται ότι ο δήμος θα μπορούσε να καλύψει εξ ολοκλήρου τις ανάγκες του σε ηλεκτρική ενέργεια. Επιπλέον, με την ένταξη κατάλληλων ενεργειακών καλλιεργειών στις καλλιεργούμενες εκτάσεις του δήμου, η περιοχή θα μπορούσε να παράγει βιοκαύσιμα, που έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν ένα ποσοστό της απαίτησης ορυκτών καυσίμων. Μέσω των υπολογισμών της παρούσας εργασίας, λοιπόν, φαίνεται ότι ο δήμος Μαντουδίου-Λίμνης Αγίας Άννας διαθέτει αρκετά φυσικά χαρακτηριστικά, τα οποία με την αξιοποίηση τους μπορούν να καλύψουν πολλές από τις ανάγκες του δήμου σε νερό και ενέργεια και να οδηγήσουν σε ένα αρκετά αυτάρκες πλέγμα. Η ολιστική προσέγγιση και διαχείριση των δύο αυτών στοιχείων θα μειώσει κατά πολύ την εξάρτηση της περιοχής σε εισαγόμενους πόρους, δίνοντας μία μακροπρόθεσμη σταθερότητα, και παράλληλα μειώνοντας τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις που φέρει η υπερκατανάλωση μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.