Μαθηματική Προσομοίωση της Ροής και της Στερεομεταφοράς στον Ταμιευτήρα Κρεμαστών

Ο υπολογισμός της στερεοαπορροής που καταλήγει σε έναν ταμιευτήρα είναι κρίσιμος για το σχεδιασμό και τη λειτουργία ενός φράγματος, αλλά και ενός υδροηλεκτρικού έργου. Εν προκειμένω, για τον ταμιευτήρα των Κρεμαστών χρησιμοποιώντας την Παγκόσμια Εξίσωση Εδαφικής Απώλειας (RUSLE) και τη μέθοδο των Κουτσογιάννη και Τάρλα (1987) εκτιμάται η εδαφική απώλεια μέσω της συλλογής δεδομένων κατακρήμνισης, καθώς και μέσω γεωμορφολογικών και τοπογραφικών χαρτών. Ένας άλλος τρόπος για να υπολογιστεί η απώλεια εδάφους της λεκάνης απορροής, είναι χρησιμοποιώντας χάρτες από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δεδομένων Εδάφους (ESDAC) σε μορφή πλέγματος για κάθε παράγοντα της εξίσωσης RUSLE και στη συνέχεια κάνοντας χρήση Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (GIS). Όλες αυτές οι μέθοδοι καταλήγουν σε μια μέση τιμή για την απώλεια εδάφους, και εν συνεχεία ο υπολογισμός της στερεοαπορροής γίνεται μέσω της εξίσωσης Vanoni (1975). Ωστόσο, η χρήση καμπυλών παροχής-στερεοπαροχής, με βάση τις μετρήσεις πεδίου στη λεκάνη απορροής των Κρεμαστών, φαίνεται να προσεγγίζει καλύτερα και πιο άμεσα την πραγματική τιμή της στερεοαπορροής. Αυτό που ακολουθεί στη συνέχεια είναι η εφαρμογή ενός μονοδιάστατου μοντέλου στερεομεταφοράς σε περιβάλλον HEC-RAS για την εκτίμηση των μεταβολών του πυθμένα του ταμιευτήρα εισάγοντας στο πρόγραμμα ως δεδομένα την αρχική γεωμετρία του ταμιευτήρα, τις καμπύλες παροχής- στερεοπαροχής και τις χρονοσειρές εισροών και σταθμών. H παρούσα μελέτη θα μπορούσε να συνδράμει στην εξαγωγή ορισμένων ουσιαστικών συμπερασμάτων σχετικά με την ακριβή απόθεση των φερτών υλικών στον ταμιευτήρα Κρεμαστών, τις αλλαγές στη βαθυμετρία του, τα υδροδυναμικά του χαρακτηριστικά και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζεται ο σχεδιασμός του φράγματος και του υδροηλεκτρικού σταθμού από την απόθεση φερτών υλικών.