Η βεβαιότητα της κλιματικής αλλαγής σε αντιδιαστολή με την κλιματική αβεβαιότητα και οι συνακόλουθες επιπτώσεις στις υδρολογικές μελέτες και τη διαχείριση υδατικών πόρων (προσκεκλημένη ομιλία)

D. Koutsoyiannis, and A. Efstratiadis, Climate change certainty versus climate uncertainty and inferences in hydrological studies and water resources management (solicited), European Geosciences Union General Assembly 2004, Geophysical Research Abstracts, Vol. 6, Nice, doi:10.13140/RG.2.2.12726.29764, European Geosciences Union, 2004.

[Η βεβαιότητα της κλιματικής αλλαγής σε αντιδιαστολή με την κλιματική αβεβαιότητα και οι συνακόλουθες επιπτώσεις στις υδρολογικές μελέτες και τη διαχείριση υδατικών πόρων (προσκεκλημένη ομιλία)]

[doc_id=606]

[Αγγλικά]

Οι ανθρωπογενείς μεταβολές στη σύσταση της ατμόσφαιρας και τις χρήσεις γης αναμφίβολα επηρεάζουν τις κλιματικές και υδρολογικές αποκρίσεις, λόγω της σχέσης αιτίου-αποτελέσματος. Ωστόσο, μια ακριβής προσδιοριστική πρόγνωση των μελλοντικών υδροκλιματικών συνθηκών, περιλαμβανομένων και των ανθρωπογενών επιδράσεων, είναι μάλλον ανέφικτη. Προφανείς πηγές αβεβαιότητας είναι οι αδυναμίες των κλιματικών και υδρολογικών μοντέλων. Περισσότερο όμως, η αβεβαιότητα ενδέχεται να είναι ένα δομικό και αναπόφευκτο χαρακτηριστικό των φυσικών διεργασιών, καθότι η ατμόσφαιρα και οι υδρολογικές λεκάνες είναι εκ φύσεως εξαιρετικά πολύπλοκα συστήματα. Η ποσοτικοποίηση της αβεβαιότητας με πιθανοτικούς όρους μπορεί να θεωρηθεί ως μια πιο εφικτή εναλλακτική προσέγγιση σε σχέση με την εξάλειψη της αβεβαιότητας. Ωστόσο, προς το παρόν, η ποσοτικοποίηση (αύξησης) της αβεβαιότητας στις μελλοντικές συνθήκες, και η εκτίμηση της επίδρασης των ανθρωπογενών επεμβάσεων σε όρους αβεβαιότητας, είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί. Ένα μικρό και εφικτό βήμα είναι η ποσοτικοποίηση της αβεβαιότητας σε σχέση με τις παρούσες και παρελθούσες συνθήκες. Αυτή η αβεβαιότητα έχει ως τώρα υπεκτιμηθεί αλλά και υποτιμηθεί. Τα κλιματικά μοντέλα περιγράφουν ένα τμήμα της φυσικής μεταβλητότητας και δίνουν υπερετήσια μεταβλητότητα που είναι, συνήθως, πολύ μικρή σε σχέση με την πραγματική. Από την άλλη πλευρά, τα υδρολογικά μοντέλα τείνουν να εξομαλύνουν την αβεβαιότητα των υδρολογικών διεργασιών. Ακόμη και οι πιθανοτικές προσεγγίσεις, που βασίζονται στην κλασική στατιστική ανάλυση πραγματικών δεδομένων, αποκρύπτουν ορισμένες πηγές της μεταβλητότητας και αβεβαιότητας, και ειδικά αυτές που σχετίζονται με την μακροπρόθεσμη εμμονή των φυσικών διεργασιών. Οι πρόσφατες προσεγγίσεις, ωστόσο, μπορούν να προσαρμοστούν σε τρόπο ώστε να φέρουν τις εκτιμήσεις κοντά στην πραγματικότητα, παράγοντας έτσι ακριβέστερες, αλλά τελικά πολύ μεγαλύτερες εκτιμήσεις της αβεβαιότητας. Οι εν λόγω ιδέες και παρατηρήσεις επιδεικνύονται μέσω μιας εφαρμογής που αφορά στην υδρολογική μοντελοποίηση και διαχείριση των υδατικών πόρων μιας υδρολογικής λεκάνης στην Ελλάδα.

PDF Πλήρες κείμενο:

Βλέπε επίσης: http://dx.doi.org/10.13140/RG.2.2.12726.29764

Εργασίες μας που αναφέρονται σ' αυτή την εργασία:

1. D. Koutsoyiannis, A toy model of climatic variability with scaling behaviour, Journal of Hydrology, 322, 25–48, doi:10.1016/j.jhydrol.2005.02.030, 2006.
2. D. Koutsoyiannis, Nonstationarity versus scaling in hydrology, Journal of Hydrology, 324, 239–254, doi:10.1016/j.jhydrol.2005.09.022, 2006.

Άλλες εργασίες που αναφέρονται σ' αυτή την εργασία (αυτός ο κατάλογος μπορεί να μην είναι ενημερωμένος):

1. Kim, B.-S., H.-S. Kim, and H.-S. Min, Hurst’s memory for chaotic, tree ring, and SOI series, Applied Mathematics, 5, 175-195, 2014.
2. Tatli, H., Detecting persistence of meteorological drought via the Hurst exponent, Meteorological Applications, 22(4), 763-769, doi:10.1002/met.1519, 2015.
3. Pal, S., S. Dutta, T. Nasrin, and S. Chattopadhyay, Hurst exponent approach through rescaled range analysis to study the time series of summer monsoon rainfall over northeast India, Theoretical and Applied Climatology, doi:10.1007/s00704-020-03338-6, 2020.