Χωροχρονική δομή των σφαλμάτων της κυματικής πρόγνωσης

Μελετάται η χωροχρονική δομή του σφάλματος του κυματικού μοντέλου πρόγνωσης WAM και οι προγνώσεις του, σε τρεις περιοχές: στο Αιγαίο Πέλαγος, στο Βόρειο και στο Νότιο Ινδικό Ωκεανό. Η πρόγνωση του ύψους κύματος, με βάση το μοντέλο αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί απόλυτα ικανοποιητική αφού τα σφάλματά της κυμαίνονται σε ποσοστά που αγγίζουν το 55% σε ορισμένες περιπτώσεις. Για τη βελτίωση της πρόγνωσης, χρησιμοποιήθηκαν γραμμικά και μη γραμμικά μοντέλα παλινδρόμησης. Σκοπός της πρώτης εφαρμογής είναι η αξιοποίηση μετρήσεων προκειμένου να βελτιωθεί με χρήση στοχαστικών μεθόδων η πρόγνωση του ύψους κύματος στο χώρο της λεκάνης του Αιγαίου Πελάγους. Οι στοχαστικές εφαρμογές στον τομέα των κυματισμών είναι σχετικά περιορισμένες και μάλιστα αφορούν μόνο σε επεξεργασία των χρονοσειρών των μετρήσεων σημειακά και όχι στο χώρο. Επιτυγχάνεται στην παρούσα εφαρμογή περιορισμένη αλλά σταθερή βελτίωση και απομάκρυνση του συστηματικού σφάλματος. Η πλήρης βελτίωση της πρόγνωσης και η ταύτιση αυτής με την πραγματικότητα αποδεικνύεται δύσκολη, γεγονός που αποδίδεται κυρίως στην πολυπλοκότητα της περιοχής μελέτης με το περίπλοκο ανάγλυφο, τα πολυάριθμα νησιά και τις βραχονησίδες. Η επιλογή της τοποθεσίας της δεύτερης εφαρμογής στο Βόρειο Ινδικό Ωκεανό παρέχει τη δυνατότητα παράκαμψης των δυσχερειών της λεκάνης του Αιγαίου Πελάγους. Σκοπός της δεύτερης εφαρμογής, είναι η βελτίωση της πρόγνωσης του ύψους κύματος στην παράκτια ζώνη, χρησιμοποιώντας δεδομένα ανοικτής θαλάσσης. Το τεθλασμένο μοντέλο παλινδρόμησης στο οποίο καταλήγουμε, χρησιμοποιεί τη μέτρηση του ύψους κύματος στα βαθειά και την πρόγνωση του ίδιου μεγέθους στα ρηχά, βελτιώνοντας σημαντικά την προγνωστική ικανότητα του αρχικού μοντέλου. Έτσι, ο συντελεστής προσδιορισμού αυξάνεται σημαντικά έως την τιμή 0.9. Η τρίτη εφαρμογή ολοκληρώνει την προσπάθεια να μελετηθεί η δομή του σφάλματος του μοντέλου WAM στα πλαίσια της εργασίας αυτής, με τη βοήθεια δορυφορικών μετρήσεων σε ορθογωνικό χωρίο 20οx20ο στο Νότιο Ινδικό Ωκεανό. Συνολικά, η έρευνα αυτή οδηγεί στον εντοπισμό της συστηματικότητας του σφάλματος στο χώρο και στο χρόνο καθώς και στις αιτίες εμφάνισης αυτού.