Εκτίμηση της πραγματικής εξατμοδιαπνοής με τηλεπισκόπηση: Εφαρμογή στην πεδιάδα της Θεσσαλίας

Καθώς η εξατμοδιαπνοή αποτελεί μια από τις κύριες συνιστώσες του υδρολογικού κύκλου, η εκτίμησή της είναι πολύ σημαντική. Οι τεχνολογίες τηλεπισκόπησης μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της εκτίμησης μέσω του υπολογισμού της γεωγραφικής κατανομής της εξατμοδιαπνοής. Στην εργασία υπολογίστηκε η ημερήσια εξατμοδιαπνοή στη Θεσσαλική πεδιάδα για 21 μέρες ομοιόμορφα κατανεμημένες στη θερινή περίοδο του 2001. Προσαρμόστηκαν και εφαρμόστηκαν τρεις διαφορετικές μέθοδοι: οι τηλεπισκοπικές μέθοδοι Granger (2000) και Carlson & Buffum (1989) με χρήση δορυφορικών δεδομένων και επίγειων μετεωρολογικών μετρήσεων, καθώς και μια διασκευασμένη μέθοδος FAO Penman-Monteith, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως μέθοδος αναφοράς. Χρησιμοποιήθηκαν δορυφορικά δεδομένα, μετά από την απαραίτητη επεξεργασία, σε συνδυασμό με επίγεια δεδομένα από τρεις μετεωρολογικούς σταθμούς. Και οι τρεις μέθοδοι, μετά την προσαρμογή τους, αξιοποιούν τα ορατά κανάλια 1 και 2 των δορυφορικών εικόνων NOAA-AVHRR προκειμένου να υπολογίσουν τη λευκαύγεια, και τα κανάλια NDVI και τα υπέρυθρα 4 και 5 προκειμένου να υπολογίσουν τη θερμοκρασία στην επιφάνεια. Οι μέθοδοι FAO Penman-Monteith και Granger απαιτούν μέσες θερμοκρασίες στην επιφάνεια, για τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν δορυφορικές εικόνες NOAA-15. Για τη μέθοδο Carlson-Buffum χρησιμοποιήθηκε συνδυασμός δορυφορικών εικόνων NOAA-14 και ΝΟΑΑ-15, προκειμένου να υπολογιστεί ο ρυθμός αύξησης της θερμοκρασίας τις πρωινές ώρες. Τα αποτελέσματα της εφαρμογής είναι ικανοποιητικά, καθώς οι μέθοδοι Carlson-Buffum και Granger γενικά ακολουθούν τις μεταβολές της μεθόδου αναφοράς FAO Penman-Monteith. Ωστόσο, υπεκτιμούν την εξατμοδιαπνοή κατά τις ημέρες με σχετικά υψηλή ταχύτητα ανέμου.