Η επίδραση του αναγλύφου στην εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία

Αντικείμενο της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι η μελέτη της επίδρασης του αναγλύφου στην εισερχόμενη δυνητική ηλιακή ακτινοβολία, με τη χρήση Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών (ΓΣΠ). Στα πλαίσια της εργασίας αυτής αναπτύχθηκε ένα μοντέλο υπολογισμού της άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας, το οποίο εφαρμόστηκε στο ψηφιακό μοντέλο εδάφους της Ελλάδας. Η απλή προσομοίωση της άμεσης ηλιακής ακτινοβολίας απαιτεί τη γνώση της εισερχόμενης ακτινοβολίας και την εφαρμογή της σε κάθε σημείο της επιφάνειας της γης. Το Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών (GIS) χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό της δυνητικής ηλιακής ακτινοβολίας σε κάθε φατνίο της Ελλάδας, για κάθε ώρα ενός μέσου ημερολογιακού έτους. Το υψόμετρο και το αζιμούθιο του ηλίου, η κλίση και η διεύθυνση κλίσης κάθε φατνίου και τα φαινόμενα σκίασης λόγω της γεωμορφολογίας λήφθηκαν υπόψη για τους υπολογισμούς. Οι ωριαίες εκτιμήσεις αθροίστηκαν σε ημερήσια, μηνιαία και ετήσια βάση, έτσι ώστε να διευκολύνεται η σύγκριση. Η επεξεργασία των αποτελεσμάτων περιλαμβάνει την εξαγωγή (α) του δείκτη της εκτιμημένης εισερχόμενης δυνητικής ηλιακής ακτινοβολίας προς την αναμενόμενη θεωρητικά, για επίπεδη επιφάνεια, όπως αυτή προκύπτει από τη βιβλιογραφία και (β) του δείκτη εκτιμημένης εισερχόμενης δυνητικής ηλιακής ακτινοβολίας προς την αναμενόμενη θεωρητικά στον ισημερινό, δηλαδή σε γεωγραφικό πλάτος 0ο, για επίπεδη επιφάνεια που δε σκιάζεται από πουθενά. Επιπλέον, γίνεται στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων, σκιαγραφείται η ετήσια εξέλιξη τιμών δυνητικής ηλιακής ακτινοβολίας ορισμένων χαρακτηριστικών περιοχών και προσδιορίζονται οι περιοχές με τις μέγιστες και τις ελάχιστες τιμές εισερχόμενης δυνητικής ακτινοβολίας. Τέλος αναφέρεται η συσχέτιση της ονοματολογίας κάποιων οικισμών με την ηλιοφάνεια.