Μη γραμμικές μέθοδοι σε πολυκριτηριακά προβλήματα βελτιστοποίησης υδατικών πόρων, με έμφαση στη βαθμονόμηση υδρολογικών μοντέλων

Επιχειρείται μια ολοκληρωμένη θεώρηση της βελτιστοποίησης μη γραμμικών διανυσματικών συναρτήσεων, καλύπτοντας τόσο το υπολογιστικό σκέλος (επισκόπηση και ανάπτυξη αλγορίθμων) όσο και στην εφαρμογή συναφών προσεγγίσεων στην επιστήμη και τεχνολογία υδατικών πόρων. Διατυπώνεται ένας πολυκριτηριακός εξελικτικός αλγόριθμος ανόπτησης-απλόκου, που αποσκοπεί στον εντοπισμό αντιπροσωπευτικών συμβιβασμών των αντικρουόμενων κριτηρίων σε πρόσφορες περιοχές του μετώπου Pareto, με σύζευξη διαφορετικών μεθοδολογικών προσεγγίσεων και εισαγωγή πρωτότυπων στοιχείων κατά τις διαδικασίες αποτίμησης και γέννησης λύσεων. Η επίδοση του αλγορίθμου ελέγχεται, σε σύγκριση με καταξιωμένες μεθόδους της βιβλιογραφίας, ως προς ένα πλήθος μαθηματικών προβλημάτων, καθώς και στην εκτίμηση των παραμέτρων στοχαστικών μοντέλων. Ως προς το τεχνολογικό σκέλος, η έμφαση δίνεται στην βαθμονόμηση σύνθετων υδρολογικών μοντέλων. Το πρόβλημα εξετάζεται ως προς διάφορες πτυχές του, από τη διαμόρφωση του μοντέλου (σχηματοποίηση, παραμετροποίηση) μέχρι τη στρατηγική επιλογής του καλύτερα συμβιβαστικού συνόλου παραμέτρων. Η ανάλυση γίνεται, αρχικά, σε θεωρητικό πλαίσιο, εστιάζοντας στα ζητήματα της αβεβαιότητας και της ισοδυναμίας (equifinality), ενώ στη συνέχεια διερευνάται μια εκτενής πιλοτική εφαρμογή στη λεκάνη του Βοιωτικού Κηφισού, όπου προσαρμόζεται ένα συνδυαστικό υδρολογικό, υδρογεωλογικό και διαχειριστικό μοντέλο.